واحد برادران جامعه القران الکریم شوشتر

«روز اولی که قرار بود به مدرسه بروم، کاملا روشن در ذهنم مانده است. پدرم دستم را گرفته بود و به سوی مدرسه می‌رفتیم. در راه به من گفت،  پسرم می‌دانی کجا می‌رویم؟ گفتم نه.

گفت می‌خواهم تو را جایی ببرم که سواد یادت دهند تا پس از مرگم بتوانی برایم قرآن بخوانی. آن روز آنقدر علاقه من به قرآن زیاد شد که تصمیم گرفتم زود طلبه شوم.»

حرف از مدرسه و کلاس قرآن که می شود، حاج‌آقا حرف‌های بسیار جالب‌تری هم می‌زند:

«زمان طاغوت یک معلم قرآن فکلی خوب داشتیم. با آنکه خیلی ژیگول بود و کراوات می‌زد، اما با روش خیلی خوبی بچه‌ها را به قرآن علاقه‌مند می‌کرد.

خودش خوب قرآن می‌خواند و به ما می‌گفت:«بچه‌ها قرآن را به عنوان قانون زندگی یاد بگیرید.»

این حرفش را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.

منبع : بصیرت